دانشگاه فني استانبول (Istanbul Technical University / ITU)

آزمون­هاي ورودي: YÖS, SAT subject (Mathematic level 2)

دانشکده ها: دانشکده مهندسي عمران، دانشکده معماري، دانشکده مکانيک، دانشکده مهندسي الکتريک و الکترونيک، دانشکده معدن، دانشکده کاميپيوتر و انفورماتيک، دانشکده شيمي و متالوژي، دانشکده مهندسي سازه هاي درياي و اقيانوسي، دانشکده علوم و ادبيات، دانشکده هواشناسي و فضانوردي، دانشکده مديريت، دانشکده دريانوردي، دانشکده طراحي و تکنولوژي

دانشگاه فني استانبول که اختصاراً به آن ITU گفته ميشود يک دانشگاه فني بين­المللي است که در استانبول ترکيه قرار دارد. اين دانشگاه سومين دانشگاه فني دنيا، از بابت پيشينه تاريخي، مي باشد که فعاليت اختصاصي آن در زمينه علوم مهندسي ميباشد، و يکي از مؤسسات آموزش عالي برجسته در ترکيه مي باشد. در سال 2016 دانشگاه فني استانبول رتبه 173 جهاني (1 کشوري) در زمينه مهندسي و تکنولوژي، رتبه 307 جهاني (1 کشوري) در زمينه علوم طبيعي را توسط سيستم رتبه بندي دانشگاهي جهان ، QS، کسب کرد. فارغ التحصيلان دانشگاه فني استانبول جوايز علمي بسياري را از TUBITAK و TUBA کسب کرده اند. تعداد زيادي از فارغ التحصيلان نيز به عضويت هيئت هاي علمي دانشگاه هاي مطرح خارجي از جمله کشورهاي بريتانيا، ايالات متحده و روسيه درآمده­اند. تيم بسکتبال دانشگاه، ITUSpor، نيز در ليگ دسته دوم بسکتبال ترکيه در حال بازي است. دانشگاه داراي 39 رشته کارشناسي، 144 رشته کارشناسي ارشد، 13 کالج، 346 آزمايشگاه و 12 مرکز تحقيقاتي است. نسبت دانشجو به دانشکده اين دانشگاه 12 به يک است.

تاريخچه

امپراطوري عثماني

با توجه به اينکه دانشگاه فني استانبول سومين دانشگاه فني مهندسي جهان از ديد تاريخ تأسيس ميباشد، داراي بيشينه تاريخي بلندپايه­اي مي باشد که از سال 1773 شروع شده است. دانشگاه فني استانبول توسط سلطان مصطفي سوم تحت عنوان «مدرسه شاهانه مهندسي دريايي» تأسيس شد، و در اصل براي تربيت نقشه برداران و سازندگان کشتي بنا نهاده شد. در سال 1795 حوزه فعاليت هاي دانشگاه توسعه يافت و تربيت کارکنان فني ارتش عثماني در جهت مدرنيته کردن ارتش را نيز شامل شد. در سال 1845 بخش مهندسي دانشگاه با اضافه کردن يک رشته تحصيلي در جهت تحصيل و تربيت معماران گسترده تر شد. نام و گستره فعاليت هاي دانشگاه متداولاً گسترده تر شد و دوباره در سال 1883 عوض شد و در سال 1909 دانشگاه تبديل به يک دانشگاه مهندسي دولتي گشت که هدفش تربيت مهندسان عمراني بود که بتوانند زيربنا هاي کشور در حال به سرعت توسعه (ترکيه نوين) را بسازند.

ترکيه نوين

در سال 1928 مؤسسه رسما به عنوان يک دانشگاه فني شناخته شد که تحصيلات در هردو زمينه مهندسي و معماري را فراهم مي کرد. در سال 1944 نام مؤسسه به «دانشگاه فني استانبول» تغيير کرد و در سال 1946 مؤسسه به همراه دانشکده هاي معماري، عمران، مکانيک و مهندسي الکترونيک­اش به عنوان يک دانشگاه خودمختار شناخته شد.

با تاريخچه طولاني 243 ساله، محيط تدريس مدرن، و کادر آموزشي عالي­رتبه، دانشگاه في استانبول امروزه تبلور تحصيلات مهندسي و معماري جمهوري ترکيه هست. دانشگاه فني استانبول فقط نقش رهبري کننده در حرکات مدرنيزاسيون امپراطوري عثماني برعهده نداشت، بلکه همچنين نقش رهبري کننده خود در تغييرات و ابداعات زيرساخت ها، صنعتي سازي، و حوزه هاي تکنولوژي در جمهوري نوين ترکيه را نيز حفظ کرد. مهندسان و معماران فارغ التحصيل از دانشگاه فني استانبول در ساختن جمهوري نوين ترکيه نقش هاي پايه اي و اساسي بر عهده داشتند. مديران دانشگاه نيز نقش مهمي در ساختار سياسي جمهوري ترکيه بر عهده داشتند.

پرديس ها

دانشگاه فني استانبول يک دانشگاه دولتي ميباشد. داراي 5 پرديس ميباشد، که در مهمترين مناطق استانبول قرار دارند. در بين 5 پرديس دانشگاه فني استانبول، پرديس «ماسلاک» در حومه شهر واقع شده و مساحتي در حدود 2.64 کيلومتر مربع را شامل ميشود. هيئت رئيسه دانشگاه، استخر، استاديوم، اکثر دانشکده ها، خوابگاه هاي دانشجويي و کتابخانه مرکزي در اين پرديس قرار دارند. پرديس ديگه دانشگاه که در حومه شهر قرار دارد پرديس «توزلا» است. اين پرديس به دانشجويان علوم دريايي خدمات ارائه ميدهد و در ناحيه «توزلا» استانبول که يک منطقه کشتي سازي است، قرار دارد. سه تا پرديس شهري نيز نزديک به هم و در حوالي ميدان «تاکسيم» هستند. پرديس «تاکيشيلا» محل قرارگيري دانشکده معماري ميباشد. ساختمان تاشيکيلا يکي از ساختمان هاي مشهور تاريخي در استانبول است و تاريخچه آن به دوره عثماني برميگردد که از آن در جهت مقاصد نظامي استفاده ميشد.